Enticing.

V. Sınıf Slytherin Mesaj Sayısı : 18 Galleon : 74 Kayıt tarihi : 07/11/10

&

Kişiler: Androméda Ophélia Ryan & Samuel Black
Mekan: İhtiyaç Odası.
Zaman: Herkes uyuduğunda.
&
''Herkes için bu kadar cezbedici olmak zorunda mısın?''
''Yalnızca senin için olmak zorundayım.''

& online rp.

V. Sınıf Slytherin Mesaj Sayısı : 18 Galleon : 74 Kayıt tarihi : 07/11/10

''İyi geceler Mel.''
''İyi eğlenceler An, dikkatli olun.''
En sevdiğim yatakhane arkadaşım, bina arkadaşım, okul arkadaşım, arkadaşım Melodie.Her sırrımı bilen, başımın sıkıştığı anda yardımıma koşan, her çılgınlığı beraber yaptığımız, beraber gülüp beraber ağladığımız Melodie.Gözlerin tamamını kapatmaya ant içmiş bir şekilde hızla uzayan kahküllerini elinin tersiyle başının arkasına attarken aradan kaçan karamel kahvesi saç tellerini şeker gibi pembe dudalarını büzerek üfledi. Siyah zemin üzerine sarmaş dolaş bir şekilde serpiştirilmiş yeşil yılan desenli göz bandını gözlerine indirirken yatağında en rahat edeceği pozisyonu aldı. Beş dakika sonraysa deliksiz, huzurlu bir uykuya dalacaktı.
Sabahlığımı ince omuzlarıma atarken dikkatlice ortak salondan süzüldüm.Çıplak ayaklarımın soğuk mermerle olan tüyler ürpertici teması eşliğinde merdivenleri çıkmaya başladım. Her an yakalanma riskiyle nefes alışlarımı bile kontrol ederken içime dolan ürpertiler bedenen de üşütüyordu. Krem ve yeşilin oluşturdu bir renk şölenine benzeyen sabahlığıma daha sıkı sarınarak adımşarımı hızlandırdım. Sonunda II. kata vardığımda ise kimseciklerin olmadığı ve olmayacağı İhtiyaç Odası'nın bulunduğu koridorda volta atmaya başladım. Acaba Samuel gelmiş miydi? Denemeye değerdi.
''Samuel'in bulunduğu yeri görmeye ihtiyacım var. Samuel'in bulunduğu yeri görmeye ihtiyacım var. Samuel'in bulunduğu yeri görmeye ihtiyacım var.'' dedim. Gerekli geçişleri de yaptığımda beliren kapıyla birlikte benim de yüzümde bir gülümseme belirmişti. İşte Samuel, benim sevgilim, yine benden önce davranmıştı. Büyü gibi(!) beliren kapıyı açıp içeriye girdiğimde kendimi çok şirin ve sıcak bir odada buldum. O ise kenardaki bir koltukta oturmuş insanın kalbini delip geçen mavi gözlerini odanın içerisinde gezdiriyordu. İçeriye birinin girdiğini fark ettiğinde o gözler benimkileri buldu. Elini saçına atarak zaten dağınık olan saçlarını daha da dağıttı, bu tarz ona ayrı bir hava veriyordu o da ayrı. Uçarcasına yanına gidip kendimi kucağına attım, bana sevgiyle bakan gözleri taşıyan yüzü iki elime sıkıca kavrayıp dudağına bir öpücük kondurdum. Bu harika insan benimdi sadece benim ve ben onu çok özlemiştim.

V. Sınıf Slytherin Mesaj Sayısı : 31 Galleon : 87 Kayıt tarihi : 07/11/10

Yatakhanede çıt çıkmıyordu. Herkes en derin uykusuna çekilmiş, rüya ya da kabuslarıyla uğraşıyordu. Top patlasa uyanmazlardı bu bir gerçekti. Başını yastığından yavaşça kaldırdı. Sağ eliyle üzerindeki pikeyi kenara attı ve parmak uçlarıyla yere bastı. Şöyle bir etrafına bakındı ve ayağa kalkıp gerindi. Fazla ses çıkarmaması gerekiyordu. Sevgilisiyle ihtiyaç odasında buluşmak için konuşmuştu. Bunu batırmamalıydı. Yatakhanenin kapısını çok yavaş bir şekilde açtı ve dışarıya doğru süzüldü. Duvardaki tablolaların bile görmemesi gerekiyordu. Panik yapmamalı, sakin olmalıydı. Zaten yılanın tekiydi, soğukkanlılık ve sinsilik kanında vardı. Bu tip basit şeylerden çabucak yırtabiliyordu. Herhangi bir öğretmene yakalanmadan kapıya varabilmişti. Kızın ondan önce gelmediği aşikardı. Sürekli genç büyücü önce gelirdi ve kızı beklerdi. Yine öyle oldu. Kapıyı yavaş bir şekilde açtı ve şuan bulunduğu ortamdan daha karanlık olan bir ortama bıraktı kendisini. Gözüne ilişen koltuğa sakin bir şekilde oturarak kızın gelmesini beklemeye başladı. Kızı beklerken ortama göz gezdiriyordu. Evet, bir şey gözükmüyordu pek ama vaktin bir şekilde geçmesi lazımdı.

Duyduğu seslerle dikkatini kapıya doğru yöneltti. İstifini pek bozmamıştı. ''Samuel'in bulunduğu yeri görmeye ihtiyacım var. Samuel'in bulunduğu yeri görmeye ihtiyacım var. Samuel'in bulunduğu yeri görmeye ihtiyacım var.'' Androméda'dan başkası değildi bu. Sonunda gelebilmişti hemde bu sefer çocuğu fazla bekletmemişti. Ayak seslerinden ayaklarının çıplak olduğu belli oluyordu. Zemin üzerinde çıkardığı sesten anlaşılıyordu. Kız içeriye girince o karanlıkta gözlerini bulmak istemişçesine yüzüne doğru derin bir şekilde bakmaya başladı ve saçını dağıttı. Uykudan yeni kalktığı için berbat gözüküyor olmalıydı ama umursamıyordu. Çok uzun zamandır sevgililerdi ve o tip şeyleri geride bırakmışlardı artık. Birden kucağında bir ağırlık hissetti, karnı kasıldı. Yanaklarında bir çift el yakalamıştı ve dudağında tutkunun o muhteşem aromasını hissetmişti. "Bu tat..." Özlemişti. Dudaklarının tadını, teninin kokusunu, her bir zerresini özlemişti. "Sakin ol An. Tamam seninim acele etmene gerek yok." Her zaman acele ederdi. Huyundan vazgeçeğini sanmıyordum.

V. Sınıf Slytherin Mesaj Sayısı : 18 Galleon : 74 Kayıt tarihi : 07/11/10

"Sakin ol An. Tamam seninim acele etmene gerek yok."
Gülümsedim, haklıydı. Aceleci biriydim, sabırsızdım. Belki de bu özelliklerimdi beni Androméda yapan. Sabırsız, kıskanç, bencil, ukala, küçümser bir yılan. Ve sanırım bu özelliklerim sayesinde seçmen şapkayı başıma dokundurduğum an büyük salan 'Slytherin' diyen sesiyle dolmuştu şapkanın.
-
'Raikes, Charlie.'
Kıpkırmızı suratlı çocuğun sendeleyerek müdür yardımcısının yanına ilerlemesini seyreden Androméda sabırsızlanmaya başlamıştı. Kızmızı ince dudaklarını kemirirken ayağıyla ritim tutuyor bir yandan da tren de tanıştığı bir çocukla bina tartışması yapıyordu.'Hufflepuf olursam eğer ki imkansız bir şey, okulu bırakırdım.' dedi güzel yılan adayı. Bu sırada Ravenclaw masasının tarafından kopan alkış Charlie'nin hangi binaya yollandığını belli ediyordu. Ravenclaw'da genç cadı için Hufflepuf kadar ezikti. 'Haklısın. Gryffindor olabilir belki.' sarı kafası ve yeşilin en harika tonunun kullanıldığı gözleriyle Androméda'ya gayet yakışıklı gelen çocuğun bu sözleri kızın tiksinmesine sebep olmuştu. 'Ah aslanların en eziği, sana tiniminicik cesur arkadaşlarınla mutluluklar.' diyerek dönen cadının arkasından bakakalan aslan adayı.
'Ryan, Androméda.'
Ve işte genç yılan adayı. Kızıla çalan kahverengi saçlarını uçuşturarak seçmen şapkanın durduğu tabüreye doğru ilerledi. Yüzündeki sinsi gülümsemeyle birlikte şapkayı başına doğru götürürken binasından emindi. Gözlerini kapattı ve şapkanın başına değmesini bekledi.
'Slytherin.' ve işte tam da bekledi kelimeyi haykıran ses salonu doldurmuştu. Gerisi ne mi? Alkışlar, çığlıklar ve yeni başlayan harika bir yaşam.
-
Geçmişten dönen yorgun gözlerle baktım sevgilime. Suskunluğumun sebebini anlamak için gözlerimi delip geçerken uykulu haliyle yine muhteşem görünüyordu. Kendi halimi aynaya ihtiyaç duymadan biliyordum. kıpkırmızı yanaklar, biraz şişmiş ama yine parıldayarak bakan gözler. Başımı kaslı göğsüne yaslarken bu çocuğa asla kızamayacağımı fark ettim. Peşindeki full kızlardan oluşan hayran tayfasına uğursuzluk büyüleri yollayarak ya da tenha yerlerde kıstırıp tehdit ederek eğeleniyordum aslında. Bu gözler eminim ki benden başkasını görmezdi, tıpkı benimkiler gibi. İçimde kabaran sevgiyle ağzımdan hayatımda tek bir kişiye hissederek söylediğim sözler çıktı. ''Seni seviyorum.''