Sevgili Günlük;
Bugün.. ay bugün iğrenç bir gündü. Sabah kalkınca bile anladım. Gülme krizlerine giriyordum. Iyy! Okula gittiğimde zaten morelim biraz düzelmişti. Sonra son ders 24 Kasım Öğretmenler Günü için spor salonuna çağırıldım. Taklit yapıcakmışız. Bir görsen nasıl kalabalık! Son dersi ben orada geçirirken hoca beni yok yazmış. Şimdi ona sövdüğüm kadar yok mu ? Taklitleri en son yıl başı için yapmayı planladık. Sonra badminton antremanında hocanın bir bakışları var görmen gerekirdi. Sanki aldığına pişmanmış gibiydi. Tabi ben delice oynayıp bir kızın yüzüne iz çıkarınca olanlar oldu. Bilerek yapmadığımı hareketlerimi kontrol edemediğimi söyledim. Ve eğer bana şu taklit için gittiğime inanmazlarsa kesin disipline gidiyorum kaçtı görünüp. Eve geldiğimde dayak yemiş gibiydim. Direk uyudum. Uyandığımda bil bakalım kaç tane mesaj vardı? 5 mi? 10 mu? Bilemedin 28 tane mesaj vardı. 16 tanesi aşkımdan, 3 tanesi kankamdan, 9 tanesi de arkadaşımdan geliyordu. Daha sonra babama yemek hazırlamak için buz dolabının kapağını açtım, tencereyi aldım, tam ocağa koyucam doğrulurken kafamı çok kötü çarptım. Hala acıyor. Bugün 12. gün.. Yarın 13. gün olucak.. Kavuşmamız ise Perşembe-Cuma olucak.. 607 saat 6 dakikadır ise çıkıyoruz aşkımla.. Tam 25 gün oldu.. Yarın 26 gün olucak.. Çok seviyorum onu.. Neyse günlüğüm iyi geceler. Öptüm..
~ Bazı şeyler zamanı geçtiğinde daha çok değer kazanır. Sen gibi.* ~